ΓΥΝΑΙΚΑ – 17 Κείμενα με προορισμό το θέατρο και αφετηρία τη Μουσική
Γράφουν:
Νεκταρία Αθανασάκη – Ελευθερία Αποστολάκη – Ειρήνη Βοζινάκη – Ζαφειρία Γαβαλάκη – Μαρία Δασκαλάκη – Βαλεντίνα Καλογερή – Άννα Λειψάκη – Αργυρώ Λουλαδάκη – Βασιλική Λυραντζάκη – Αγγελική Μπεμπλιδάκη – Κώστας Μπουζάκης – Σμαράγδη Νικολακάκη – Χρυσάφω Παπαδάκη – Μαρία Φραγκάκη – Κωνσταντίνα Χαριτάκη – Μανόλης Χατζηπαναγιώτου – Άννα Χαχοπούλου
«Οι παραστάσεις της ζωής αποτελούν πάντα το έδαφος από το οποίο η λογοτεχνία αντλεί τα ουσιαστικά συστατικά της διατροφής της. Τα στοιχεία της ποίησης: το μοτίβο, η πλοκή, οι χαρακτήρες και η δράση είναι μετασχηματισμοί των παραστάσεων της ζωής. Αισθανόμαστε αμέσως τη διαφορά μεταξύ των ηρώων που έχουν φτιαχτεί από σκηνικά υλικά, χαρτόνια και πούλιες—όσο κι αν φεγγοβολά η αρματωσιά τους—και των ηρώων που έχουν βγει από την πραγματικότητα». Wilhelm Dilthey, «Ποιητική»
Τα κείμενα της έκδοσης προέκυψαν μέσα από μία σειρά αλληλεπιδράσεων στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής & Αυτογνωσίας των Εκδόσεων Ραδάμανθυς, στα τμήματα των Χανίων το 2018, με συντονιστή τον Χρήστο Τσαντή. Με τυχαία επιλογή, οι συμμετέχοντες εργάστηκαν πάνω σε κάποια μουσικά μοτίβα και τραγούδια, τα οποία προσεγγίζουν με διαφοροποιημένο τρόπο το θέμα «Γυναίκα», καλύπτοντας ορισμένες μονάχα απ’ τις αναρίθμητες φιγούρες της μέσα στους χρόνους και στις εποχές. Αφού πρώτα άκουσαν τα τραγούδια και επέτρεψαν στον εαυτό τους να επικοινωνήσει με το στίχο και τη μουσική – άλλοτε αποφεύγοντας κι άλλοτε αξιοποιώντας το ιστορικό πλαίσιο και τις συνθήκες μέσα στις οποίες γράφτηκε το καθένα από αυτά – έδωσαν σχήμα, λόγια και μορφή στο πρόσωπο της γυναίκας που αναδύθηκε από το πεντάγραμμο της δικής τους ψυχής.
Το δραματουργικό εργαστήρι της καρδιάς τους, μας χαρίζει εξαιρετικές, πρωτότυπες δημιουργίες, και μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε στην πράξη τη δύναμη που έχει η δημιουργική φαντασία και η αλληλεπίδραση στο πλαίσιο της ομάδας. Την πηγή αυτή που ανοίγει, σαν παράθυρο αγνάντια στη θάλασσα, και ξεχειλίζει με μελωδίες και νέες συνθέσεις. Τα γραπτά μετασχηματίστηκαν ξανά, καθώς στο πλαίσιο του Εργαστηρίου, σκηνοθετήσαμε και παίξαμε τα κείμενα, αντιμετωπίζοντας στερεότυπα και φορμαλισμούς που, πολλές φορές, μας εμποδίζουν να έρθουμε σε επικοινωνία με τον ίδιο μας τον εαυτό, με τον πιο κοντινό μας γνωστό-άγνωστο...