ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΑΣ - ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑ

Κυκλοφορεί ξανά ένα από τα σημαντικότερα έργα πολιτικής μνήμης και ιστορικής αλήθειας του 20ού αιώνα.

Η Ακροναυπλία: Θρύλος και Πραγματικότητα του Γιάννη Μανούσακα, πενήντα χρόνια μετά την πρώτη της έκδοση, παραμένει βιβλίο-σταθμός για την κατανόηση της περιόδου 1939–1945 και των διώξεων των αγωνιστών της Αριστεράς. Πρόκειται για μια βαθιά ανθρώπινη και αφοπλιστικά ειλικρινή αφήγηση που απογυμνώνει τη βία, τη φρίκη, αλλά και τη δύναμη της συνείδησης μέσα από τις φυλακές της Ειδικής Ασφάλειας και της Ακροναυπλίας. Η γραφή του Γιάννη Μανούσακα, διαθέτει λογοτεχνικές αρετές και αποτυπώνει βιωματικά τις συνθήκες βασανισμού, τις πολιτικές αντιφάσεις, τη συλλογική και ατομική αντίσταση, και τον στοχασμό πάνω στο τίμημα της ελευθερίας και την ευθύνη της ιστορικής αλήθειας.

Ο Γιάννης Μανούσακας (1907–1995), αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και πολιτικός κρατούμενος επί δικτατορίας Μεταξά και της Χούντας του 1967, μετατρέπει τη βιωματική του εμπειρία σε μαρτυρία υψηλής λογοτεχνικής και ιστορικής αξίας. Η αφήγηση δεν αποσκοπεί στη μυθοποίηση, αλλά στην αποκάλυψη της σύνθετης αλήθειας για τους ανθρώπους, τις οργανώσεις και τις αποφάσεις που καθόρισαν μια ολόκληρη γενιά. Το έργο αυτό παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. Σε μια εποχή που η Ιστορία αμφισβητείται ή παραχαράσσεται, η φωνή του Μανούσακα λειτουργεί ως ΄ενα κάλεσμα στον αγώνα για την χειραφέτηση της συνείδησης και την ελευθερία της κριτικής σκέψης.

Ένας μάρτυρας, μια εποχή… μια αλήθεια που δεν έσβησε!

 ISBN: 978-618-5712-82-2, σελίδες 354, διαστάσεις: 17 Χ 24

Ο Γιάννης Μανούσακας γεννήθηκε το 1907 στην Αργυρούπολη του Ρεθύμνου και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο χωριό Άγιος Κων/νος. Έμαθε την τέχνη του τσαγκάρη και εργάστηκε ως επαγγελματίας. Τα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ασπάστηκε τις αριστερές ιδέες και το 1934 εκλέχτηκε πρόεδρος του χωριού του. Το 1936 τον έπαψε από τη θέση αυτή η δικτατορία της 4ης Αυγούστου και τον καταδίωξε. Το 1939 συνελήφθη και βασανίστηκε σκληρά στην Ειδική Ασφάλεια επί τρεις μήνες. Έπειτα εκτοπίστηκε για τρία χρόνια στο στρατόπεδο κομμουνιστών Ακροναυπλίας, όπου ως έγκλειστος παρακολούθησε οργανωμένα μαθήματα εγκύκλιας παιδείας υπό τον Δημήτρη Γληνό. Στη διάρκεια της Κατοχής έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ως διοικητής ίλης ιππικού στη Ρούμελη και στη Θεσσαλία. Στην περίοδο του Εμφύλιου, έλαβε μέρος στις μάχες, ως αντάρτης, στα βουνά της Κρήτης. Μετά την ήττα το 1949, έζησε ως φυγόδικος για τρία χρόνια. Το 1952 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 17 χρόνια φυλάκιση. Αποφυλακίσθηκε το 1964 με αναστολή για το υπόλοιπο της ποινής. Τότε τυπώθηκε το πρώτο του βιβλίο. Με τη δικτατορία του 1967, αρχίζει η νέα οδύσσειά του: μένει χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι και με το φόβο μιας νέας σύλληψης. Ζει παράνομος και γράφει τρία βιβλία από τη σειρά του εξάτομου αυτοβιογραφικού του έργου, τα οποία εκδίδει μετά την πτώση της Χούντας. Το 1976 του απονέμεται η τιμητική λογοτεχνική σύνταξη, για το μέχρι τότε έργο του, από το Υπουργείο Πολιτισμού. Εξέδωσε συνολικά 12 βιβλία, που ανήκουν στις κατηγορίες της αυτοβιογραφίας, του χρονικού, του απομνημονεύματος, της νουβέλας και του παραμυθιού. Από το 1977 μέχρι το θάνατό του, το 1995, κατοικούσε στο Χαλάνδρι Αττικής. Πέθανε σε ηλικία 88 χρονών.